slaskie.travel
Do połowy XIX wieku Bytom pozostawał ważnym, ale niezbyt ludnym miastem śląskim. Przez stulecia siedzibą miejskiej parafii był kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, pod którego opieką pozostawał cmentarz z kaplicą pogrzebową, usytuowany już poza murami miejskimi - na tzw. Piekarskim Przedmieściu. Kaplica została postawiona na początku XVII wieku i nosiła wezwanie Świętej Trójcy.
W XIX stuleciu Bytom, podobnie jak reszta dzisiejszego Górnego Śląska, przeżywał okres dynamicznego rozwoju przemysłowego. Wiązał się z tym wzrost liczby ludności i rozszerzenie granic miejskiej zabudowy. Zrodziła się też potrzeba budowy kolejnego kościoła oraz organizacji nowej parafii. Już w latach 60. postanowiono wytyczyć nowy cmentarz przy ul. Piekarskiej, a na miejscu starej kaplicy cmentarnej wznieść dużą, murowaną świątynię. Kościół Świętej Trójcy rozpoczęto budować dopiero w 1880 roku. Budowę opóźniła śmierć bytomskiego proboszcza, księdza Józefa Szafranka i niemiecka polityka Kulturkampfu. Prace trwały do roku 1886, kiedy to konsekracji kościoła dokonał biskup Hermann Gleich.
Kościół Świętej Trójcy jest orientowany, wymurowany z cegły, w stylu neogotyckim. Zaprojektował go znany bytomski architekt, Paul Jackisch. Budowlę postawiono na planie krzyża łacińskiego. Po stronie zachodniej stoi wieża, która wraz z iglicą liczy ponad 60 m wysokości. Nawę główną przecina transept; prezbiterium zamknięto trójbocznie. Nad skrzyżowaniem nawy z transeptem umieszczono sygnaturkę. Wnętrze utrzymano w jednorodnym stylu neogotyckim. Ołtarz główny wykonała popularna wówczas firma Bühla z Wrocławia. Zawieszono w nim obraz Świętej Trójcy, autorstwa wrocławianina, Josepha Fahnrotha. Organy wykonano w znanym zakładzie braci Rieger. Pamiątką po starej kaplicy cmentarnej jest XVII-wieczna figura św. Józefa. W 1888 roku utworzono samodzielną parafię Świętej Trójcy w Bytomiu.
